Det er vanskeleg for meg å oppsummere 2008 i få ord. Året har vore meir innhaldsrikt enn på lenge, og på ein heilt anna måte enn dei seinaste åra. For første gong på mange år har eg ikkje vore utanlands i særleg grad. Bortsett frå ein kort tur til Danmark i sommar har eg vore i Noreg, og viktigast er at eg ikkje har vore i Latin-Amerika. Eg sette meg som mål ved nyttår at eg til ei forandring skulle halde meg i Skandinavia. Målet vart sett mest som ein spøk, men likevel med eit snev av alvor. No er målet nådd og eg er overvelda over alt eg har opplevd utan å reise langt.
Våren gjekk stort sett med til skriving av masteroppgåve. Jamne arbeidsdagar på opp mot 12 timar fleire månader i strekk resulterte i eit verk som eg framleis er både glad for og stolt av. Og godt er det, når eg hadde ofra mange andre gleder i prosessen fram mot innlevering. Blant anna blei gjensynet med påskefjellet på Maurvangen dessverre sterkt prega av at eg var altfor sliten.
Heldigvis blei sommaren betre. Etter mange månaders intens jobbing, unna eg meg to heile månader ferie, som innebar tre bryllaup, to veker sykkeltur i Nordland heilt aleine, ei veke segltur på Nordmøre med Jette og Arne og ei veke i Danmark hos Ida og familien, i tillegg til rikeleg tid i både Oslo og Ålesund. Skjønt! Det er nok lenge til neste gong eg skal ha heilt fri i så lang tid samanhengande, og utan andre å ta omsyn til enn meg sjølv.
I midten av august var ferien over, og ein ny kvardag starta. Meir eller mindre tilfeldig søkte eg i vår om jobb gjennom traineeordninga i Sogn og Fjordane. Det tok ikkje lang tid før Vestlandsforsking i Sogndal tok kontakt, og deretter bar det strake vegen fram mot tilsetting. I august pakka eg derfor nokre snippesker inn i ein varebil og flytta til Sogndal. I tillegg til ein spennande jobb, med store moglegheiter for både å lære nye ting og å utfordre seg sjølv, byr Sogndal på mange attraktive fjell. I september sette eg ny rekord i fjellturar på ein månad. Vi var velsigna med ein usedvanleg vakker haust i Sogn. (...) I oktober fylde Jette 60 år. Det vart feira utan brask og bram, men på ein verdig måte i eit nøye utvald lag, slik jubilanten helst ville ha det. Det har og vore hyggeleg å kome heim til Oslo, der Elin og Frank no bur til dagleg, men der eg framleis har eit rom og mange eigedelar, i tillegg til aksjedel, banklån og adresse.
Nettverket i Sogndal har også utvikla seg, og desember har vore fylt opp med sosiale aktivitetar. Julebord, juleverkstad, kakebaking, snøleik og konsertar. Eg har byrja å synge i kor igjen, og eg nyt å utvikle og formidle musikk saman med andre. Utover kor, tek engasjementet i Latin-Amerikagruppene ein del både tid og krefter. Då er det godt at arbeidet gir mykje tilbake i form av kunnskap, medvit, sigrar og vennskap.
Til slutt vil eg sende inderlege ønskjer om at jula, trass i alt som skulle og kunne vore betre, blir ei tid for nærleik og varme, og at 2009 bringer ei passe mengd med både utfordringar og gleder.
Julehelsing frå Marte
.jpg)
.jpg)
.jpg)
